Pangkat 1 (III-1)

Panibagong Ako

Unang araw ko palang sa iskul , hindi ko na maintindihan ang aking nararamdaman.Tila may takot pa ako na kung saan ito ay agad nawala ng Makita ko ang aking matalik na kaibigan.Sa pagsama ko sa kanya para bang hindi ko na nararamdaman ang pagkatakot dahil sa bago ang mga guro at ang pagkahiya dahil marami ang mga bago kong kaklase.Akala ko ang pagiging confident sa lahat ng bagay ay ayos lang pero hindi pala ganun.Ang pagiging mag-aaral ng ikatlong taon ay hindi pala ganun kadali , kailangan din palang maging matiyaga at hindi masiyadong confident sa sarili na magagawa mo ang isang bagay lalong-lalo na sa paggawa ng proyekto.Dito ko naranasan lahat ng paghihirap at ginhawa.

Ang paggawa ng proyekto ay kinakailangang pinaghihirapan at mas ginagawang kakaiba dahil mas mataas ang ibinibigay na marka.Hindi ko akalain na makakagawa ako ng mga bagay na hindi ko alam na kayak o palang gawin.Ang halimbawa nito ay pagiging malikhain at ang pagkahilig ko sa arts.Sa pagiging mag-aaral ko sa ikatlong taon natuto akong makilahok sa mga patimpalak kahit na minsan ay nadidismaya ako sa resulta pero iniisip ko parin na marami pa ang pagkakataon.Malaki ang aking pasasalamat sa mga taong nandiyan lagi sa tabi ko kapag ako ay nangangailangan.

Para sa mga nagging guro ko , inaasahan ko na hindi lang ako o ng mga kaklase ko ang inyong matuturuan at mabibigyan ng mga makabagong kaalaman sa mga bagay-bagay.Sa huli , lahat ng ito ay aking dadalhin sa panibagong yugto ng aking pag-aaral at isasabuhay ko ito hanggang sa maabot ko ang mga pangarap ko.Sa inyo , maraming-maraming salamat po.

Mary Ann S. Aquino 111-1

TULA

"Ikaw Lang Talaga , Wala ng Iba"

Ikaw na Talaga

Alam mo ba iyon?

Tinitingnan kita,

Kung nasaan ka naroroon.

Kinikilig ako kapag ako'y tinitingnan.

Ngunit sa ngiti mo ako'y nasisiyahan.

Ano bang meron ka na wala sa iba.

Ikaw lang talaga , wala ng iba.

Aking hinahangaan, hwa'g kang lumayo.

Kung ika'y lalayo dalhin mo na ang aking puso.

Sana masiyahan ka sa iyong paglayo.

Hindi ako titigil sa iyong pagsuko.

Kung ikaw man ay bumalik.

Hayaan mo ang pag-ibig ko sa iyo ay babalik.

Ikaw lang ang laman ng isip,

Sana sa isip mo rin naka-ukit.

Buhay 3rd year!!

"Pagtapak"

Nang pagtungong ko sa ikatlong taon, naramdaman ko ang pagkasabik. Alam ko sa sarili ko malapit na akomagtapos ng sekundarya. Pero inisipko, mas masay ang maging estudyanre ng sekundarya dahil unti-unti mong makikilala ang ugali ng mga kaklase mo. Hindi sa pagmamayabang, Bakit ang mga estudyante ng ikatlong taon pangkat isa na aking kinabibilangan ay nahihiya pang sumagot kahit alam naman nila ang tamang sagot.

Sa simula, nahihiya pa ako sa mga kaklase ko dahil may sapat silang kaalaman kaysa sa akin. Nanliit ako sa kanila dahil alam ko hindi ako makakasabay sa kanilang kakayahan.

Sa aking pakikisalamuha sa kanila unti-unti kong nakikilala ang kanilang ugali at kung paano sila makitungo sa kapwa nila tao.

Sa ikatlong taon, naranasan ko ang pagkainissa mga asignatura lalo na ang Araling Panlipunan lagi na lang may takdang aralin.Minsan nga hindi ko na magawa dahil wala akong libro at kailangan ko pang pumasok ng umaga upang makahiram ng libro.

Ang paghihirap na ito ang magiging susi upang harapin ang mundo ng kolehiyo.